Με καταδίκασες

Σε ποια γωνιά ν' αναζητήσω ζεστασιά
Σε ποια αγκαλιά να ακουμπήσω την καρδιά μου
Ψάχνεσαι εσύ κάπου στο πλήθοσ μακριά
Και γω γυρεύω γιατρειά στα τραύματά μου

Θα σε ξεχάσω θα σε ξεχάσω
Τον εαυτό μου τον χαμένο θα προφτάσω
Κι ότι με κάνει να πονώ θα ξεπεράσω
Με καταδίκασεσ θα σε καταδικάσω

Μ' έχουν χαράξει των ματιών σου οι διαδρομέσ
Κάθε ρυτίδα έχει κάτι από σένα
Η μόνη ανάμνηση που έμεινε απ' το χτεσ
Δυο τρία δάκρυα σε γράμματα σκισμένα

Θα σε ξεχάσω θα σε ξεχάσω
Τον εαυτό μου τον χαμένο θα προφτάσω
Κι ότι με κάνει να πονώ θα ξεπεράσω
Με καταδίκασεσ θα σε καταδικάσω