Κλάψε, κλάψε

Κλάψε κλάψε να ξεθυμάνεισ
Μέσ' στη φτωχή μου την αγκαλιά αχ
Κι αν έτυχε να με πικράνεισ
Τα 'χω ξεχάσει τα παλιά αχ
Και σ' έχω συγχωρήσει πια

Κανένασ αναμάρτητοσ δεν είναι στη ζωή
Όλοι πέφτουμε σε λάθη
Αρκεί που το μετάνιωσεσ αγάπη μου χρυσή
Και κλαισ και κλαισ απ' τησ καρδιάσ τα βάθη

Θα ήμουνα αχάριστοσ και άπονοσ πολύ
Άμα δε σε συγχωρούσα
Αφού κι εγώ σε πίκρανα με δίχωσ αφορμή
Πολλέσ φορέσ γλυκιά μου σε πονούσα