Τα βράδια εφημερεύω

Τι κι αν είναι Δευτέρα τι κι αν είναι Κυριακή
Δεν υπάρχει μια μέρα να μην είσαι στη σκέψη γυαλί
Με σκοτώνουν οι ώρες που δεν είσαι εδώ
Μα τα βράδια πονάνε περισσότερο

Μετά τις δώδεκα τα βράδια εφημερεύω
Μετά τις δώδεκα στην τρέλα ακροβατώ
Σ' ένα τεράστιο κενό αργοπεθαίνω
Μετά τις δώδεκα δεν ξέρεις τι περνώ

Κάνε κάτι να 'ρθεις άμα θέλεις μπορείς
Ξέρεις πού θα με βρεις
Πάρε έστω ένα τηλέφωνο πάρε έστω ένα τηλέφωνο

Δεν τα κλείνω τα μάτια τη μορφή μη δω
Μέρα νύχτα κομμάτια δεν την παλεύω μόνος εδώ
Με τελειώνουν οι δείκτες μου τρυπάν το μυαλό
Εφιάλτες οι νύχτες πώς να κρατηθώ

Μετά τις δώδεκα τα βράδια εφημερεύω
Μετά τις δώδεκα στην τρέλα ακροβατώ
Σ' ένα τεράστιο κενό αργοπεθαίνω
Μετά τις δώδεκα δεν ξέρεις τι περνώ

Κάνε κάτι να 'ρθεις άμα θέλεις μπορείς
Ξέρεις πού θα με βρεις
Πάρε έστω ένα τηλέφωνο πάρε έστω ένα τηλέφωνο