Ταπεινός και καταφρονεμένος

Ο πόνοσ φώλιασε βαθειά
Στα στήθια μου και στην καρδιά
Λύγισε το κορμί μου
Για μένα δεν υπάρχει πια
Κουράγιο και παρηγοριά
Τελείωσε η ζωή μου

Ανάμεσα στον κόσμο αυτό
Εγώ είμαι ένασ ξένοσ
Απ' την αγάπη απ' τη ζωή
Απ' όλουσ ξεχασμένοσ
Ένασ διαβάτησ ταπεινόσ
Και καταφρονεμένοσ
Ένασ διαβάτησ ταπεινόσ
Και καταφρονεμένοσ