Αφού μ’ αρέσει το κρασί
Ο κόσμοσ μ' έβγαλε μπεκρή
Γιατί συχνά τα πίνω
Εγώ θα γίνουμε στουπί
Και φράγκο δε θα δίνω
Αφού μ' αρέσει το κρασί
Γιατί να μην το πίνω
Μέσα στη ζάλη του κρασιού
Κάθε καημό μου σβήνω
Είναι το μόνο φάρμακο
Που σβήνει κάθε πόνο
Γι' αυτό κι εγώ θα σασ το πω
Πίνω κρασάκι μόνο