Οδύνη κι ηδονή

Με το μυαλό και το κορμί
Και με του νου την πλάνη
Τησ ηδονήσ τ' αγκάλιασμα
Και τησ χαράσ πλεκτάνη

Η μαύρη οδύνη κι η ηδονή
Είναι η ίδια λέξη
Βάζει τα γράμματα αλλιώσ
Και το μυαλό να παίξει

Η οδύνη έρχεται μετά
Αργά παραπατώντασ
Εκεί που πριν είχεσ δεχθεί
Το χάιδεμα τησ ηδονήσ