Σύννεφα

Σιωπηλά στα χέρια με κρατάσ
Και δειλά το βλέμμα σου γυρεύω
Με κοιτάσ με μάτια σκοτεινά
Και ξανά με σύννεφα παλεύω

Ο καημόσ με κλείνει ψυχή μου
Ποιά δίνη σε τραβάει μακριά

Σύννεφα ξανά πώσ βαραίνουν την καρδιά μου
Σύννεφα ξανά σκοτεινιάζουν τα όνειρά μου
Σύννεφα ξανά σ'αγκαλιάζω μα δε σ'έχω
Σύννεφα ξανά τη σιωπή σου δεν αντέχω

Μια βροχή τα σύννεφα σκορπά
Ποιά πληγή κρυφή θα γιάνει
Σαν ευχή που πέφτει από ψηλά
Κι απαλά στην καρδιά μου φτάνει

Το χρόνο σταμάτα μια στιγμή να κρατηθώ
Το γκρίζο ν'αλλάξω μ'άλλο χρώμα φωτεινό
Μ'ανοίγεισ ευχή σαν η βροχή τον ουρανό
Σταλάζεισ κι αλλάζεισ τησ καρδιάσ μου το ρυθμό