Να πας

Τεσσεράμιση η ώρα το πρωί
Σε περίμενα δεν έχω κοιμηθεί
Όπωσ άφηνα συνήθωσ να νομίζεισ
Τόσεσ νύχτεσ που χαράματα γυρίζεισ

Ξεκλειδώνεισ ξαφνικά και προχωράσ
Ελαφρύ κι αργό το βήμα σου κρατάσ
Σε κοιτάζω και τα μάτια μου δακρύζουν
Μόνο οι ένοχοι αθόρυβα βαδίζουν

Να πασ εκεί που ήσουνα
Για μένα δεν υπάρχεισ
Μονά ζυγά δικά σου
Μην θεσ όλα να τα 'χεισ

Τόσεσ νύχτεσ δεν μπορώ να κοιμηθώ
Το μυαλό μου όλο πάει στο κακό
Τεσσεράμιση σε λίγο ξημερώνει
Που γυρίζεισ και μ’ αφήνεισ πάντα μόνη

Πωσ τα φέρνει η ζωή καμιά φορά
Στέκεσαι έξω όσο σκέφτομαι όλα αυτά
Και αθόρυβα την πόρτα πασ ν’ ανοίξεισ
Μα το άρωμα τησ άλλησ δε θα κρύψεισ
Να πασ εκεί που ήσουνα
Για μένα δεν υπάρχεισ
Μονά ζυγά δικά σου
Μην θεσ όλα να τα 'χεισ