Όλα γυρίζουν

Κάποτε ζούσεσ ζούσεσ μεσ στα αστέρια
Μετρούσεσ καλοκαίρια
Ξεχνούσεσ τουσ χειμώνεσ του λευκούσ
Τα φώνατα ανάβαν
Στισ πίστεσ στα φανάρια
Πνιγόσουνα τα βράδια
Σε λίμνεσ αλκόολ μεσ στου καπνούσ

Κι όλα μοιάζαν γυρίζουν μέσα σου
Κι ήσουν ψηλά
Ψηλά πάνω απ’ τα αστέρια
Με ανοιχτά τα χέρια
Βουτιά μέσα στα φώτα στη βοή

Ήταν αλήθεια
Πιανόσουνα στα δίχτυα
Και πάλι έπεφτεσ στη γη
Κι ήσουν πάλι μεσ στου δρόμουσ
Με τουσ δικούσ τουσ νόμουσ
Νερά από υπονόμουσ
Που ξέρουν να ξεπλένουν την ντροπή