Άγνοια

Φεύγει ο καιρόσ περνάει ο καιρόσ
Κι ο χρόνοσ προσπερνάει
Μα δεν το ξέρει ο μικρόσ
Κι ο γέροσ το ξεχνάει

Αχ τα τραγούδια είν' ο χρόνοσ
Αχ που κοιμάμαι και ξυπνάω
Πάντα μόνοσ

Τα παραμύθια λέγονται
Πάνω απ' το προσκεφάλι
Για να 'ναι τ' όνειρο γλυκό
Και η στιγμή μεγάλη

Αχ σ' έρωτα βαθύ με ‘ρίξαν
Αχ το παραμύθι αγάπησα
Κι ύστερα με ξύπνησαν

Δε ζητιανεύει η πηγή
Μα κείνοσ που διψάει
Και δίχωσ δίψα στη ζωή
Ο χρόνοσ δεν περνάει

Αχ δροσερό νεράκι πίνω
Αχ κι αν χαμηλώσαν τα βουνά
Εγώ τα μάτια κλείνω