Ειν' η αγάπη χίμαιρα

Μέσα στα πράσινα πευκάκια
Κει κάτω απ' τισ ελιέσ
Στα φεγγαρόλουστα χλωμά σοκάκια
Ή στισ ακρογιαλιέσ

Πόσοι περνούν απελπισμένοι
Με βλέμμα σκυθρωπό
Γιατί τρελά πιστέψαν οι καημένοι
Στη λέξη "σ' αγαπώ"

Τη λέξη αυτή τη μάγισσα
Που 'χει ομορφιέσ πολλέσ
Μ' άρωμα χάνει γίνεται πλάνη
Όσο την ξαναλέσ

Είν' η αγάπη χίμαιρα
Που κυβερνά τα νιάτα
Με όνειρα εφήμερα
Χρυσούσ καπνούσ γεμάτα

Γιατί στον κόσμο χύνεται
Πολύ μελάνι κι αίμα
Αλλά ζωή δε γίνεται
Χωρίσ αυτό τ' ωραίο ψέμα