หอมหน่อย
หอมนิดเดียวทำขี้เหนียวใจน้อย
จูบแก้มนางซ้ำรอยโถกลัวด่างพร้อยเป็นรอยไปได้
จูบเพียงเบาเบาหน้าเง้าแง่งอนวิงวอนไม่ไหว
จูบเป็นประจำไม่ช้ำแก้มแดงรุนแรงเมื่อไหร่
นี่น้องคงมีแฟนใหม่จูบนิดก็ยังไม่ได้
ไม่ให้จูบจริงจริงหรือ
หอมเบาเบากลัวแก้มสาวหม่นหมอง
ใช่ชิมรสทดลองหัวใจจับจองหมายปองคนซื่อ
แต่เหตุไฉนเล่าน้องกลับใจละไม่ให้จูบหรือ
หน้างอหน้าง้ำไม่ยักตอบคำแกล้งทำดึงดื้อ
จูบนิดนะจ๊ะคนซื่อ
จูบน้อยนะจ๊ะคนดื้อ
อย่าถือว่างอนแล้วงาม
แม่ดอกพะยอมหอมเอยหอมหน่อย
อย่าทำใจน้อยเสียแรงเฝ้าคอยคอยหลงติดตาม
พี่ขอหอมหน่อย
พี่ขอหอมหน่อยได้ไหมนงราม
ขอหอมบ่อยบ่อยหอมนิดหอมหน่อยนะจ๊ะคนงาม
อย่ากลัวว่าแก้มจะช้ำ
หากช้ำเพราะน้ำมือพี่
ยินดีให้จูบพี่คืน
หอมเบาเบาทำหน้าเง้างอนง้ำ
จูบพี่คือมัดจำเพราะกลัวแก้มงามจะกลายเป็นอื่น
พี่จูบคราใดแต่น้องกลับใจทำไมขัดขืน
อย่างอนมากนักรีบรักเถอะนวลมิควรเป็นอื่น
ประเดี๋ยวไม่รักทรามชื่น
หน้าหนาวจะนอนสะอื้น
หากขืนมิให้หอมหน่อย
แม่ดอกพะยอมหอมเอยหอมหน่อย
อย่าทำใจน้อยเสียแรงเฝ้าคอยคอยหลงติดตาม
พี่ขอหอมหน่อย
พี่ขอหอมหน่อยได้ไหมนงราม
ขอหอมบ่อยบ่อยหอมนิดหอมหน่อยนะจ๊ะคนงาม
อย่ากลัวว่าแก้มจะช้ำ
หากช้ำเพราะน้ำมือพี่
ยินดีให้จูบพี่คืน
หอมเบาเบาทำหน้าเง้างอนง้ำ
จูบพี่คือมัดจำเพราะกลัวแก้มงามจะกลายเป็นอื่น
พี่จูบคราใดแต่น้องกลับใจทำไมขัดขืน
อย่างอนมากนักรีบรักเถอะนวลมิควรเป็นอื่น
ประเดี๋ยวไม่รักทรามชื่น
หน้าหนาวจะนอนสะอื้น
หากขืนมิให้หอมหน่อย