ตามน้อง
สุริยนย่ำสนธยา
เอ๋ยกาจะกลับคืนรัง
คิดถึงคู่ที่เคยอยู่กิน
คิดถึงถิ่นแห่งความหลัง
คิดถึงนางที่เคยกอด
เราเคยพร่ำพลอด
เคยยอกเย้า
ป่านฉะนี้แม่นงเยาว์
แม่จะคิดถึงเราหรือเปล่าเอ๋ย
ป่านฉะนี้แม่นงเยาว์
แม่จะคิดถึงเราหรือเปล่าเอ๋ย
เอ๋ยโอ่ละหน่ายหน่อยเอ๋ย
จะเอ่ยความไปตามทำนอง
ถึงแม่เนื้อทองน้องทรามเชย
คิดถึงเนื้ออุ่นละที่เคยหนุนตัก
คิดถึงน้องรักร่วมเคียงเขนย
คิดถึงน้ำพริกบนถ้วยเก่า
คิดถึงตัวเจ้าเมื่อก่อนเคย
คิดถึงแก้วตา
แม่งามชื่น
กลัวจะเป็นอื่น
ไปเสียเลย
ขอบอกตามตรงนะแม่กลิ่นดอกเตย
อย่าลืมคู่เคยที่อิงแอบกัน
เมื่อคืนก่อนเจ้ายังอ้อนออดพี่
กระซิบกระซี้อย่างสุขสันต์
แต่มาบัดนี้เจ้ามีคู่อื่น
ให้พี่ขมขื่นทุกคืนวัน
โอ้เจ้าดอกเอยเออเอิงเออเอย
โอ้เจ้าดอกว่ารักเร้
เจ้ามาถ่ายเท
แล้วเหหัน
หรือเห็นว่าเขา
นั้นรูปหล่อพะเน้าพะนอ
แม่แจ่มจันทร์
เขาเจือน้ำผึ้ง
หรือโปรยยาหอมแล้วแม่พะยอม
จึงเชื่อมั่น
เจ้าไม่รู้หรอก อึงอือ แม่แจ่มจิต
ว่ามันคือยาพิษน่ะ
อยู่ในขัน
หรือเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
เจ้าจะหมองมัว
ชั่วชีวัน
ถ้าเขารักใคร่คงได้สู่ขอ
ทั้งแม่และพ่ออย่างชายชาญ
แต่เจ้าหลงผิดกลับคิดว่าดี
จึงหอบผ้าหนีไม่มีเดียจฉันท์
เจ้าลืมลูกทุ่งที่มุ่งใจซื่อ
จนคนเขาลือ
ไปทั่วสุพรรณ
ข้าเที่ยวตามหาเอ็งทั่วบางกอก
รีบกลับบ้านนอกเถิดจอมขวัญ
ถ้าไม่รังเกียจหรือว่าเดียจฉันท์
รู้แล้วแจ่มจันทร์ละรีบกลับมาเอย
ถ้าไม่รังเกียจหรือว่าเดียจฉันท์
รู้แล้วแจ่มจันทร์ละรีบกลับมาเอย
เอ๋ยโอ่ละหน่ายหน่อยเอ๋ย