Αυτοί που χειροκροτούσαν

Ένασ αλήτησ άνεμοσ μάζεψε την καρδιά μου
Και σαν σκουπίδι το 'φερε στην πόρτα σου μπροστά
Μήπωσ και κάτι λυπηθείσ από τα όνειρα μου
Μήπωσ και κάτι θα μου πεισ με λόγια ερωτικά

Αυτοί που χειροκρότησαν το τέλοσ μιασ αγάπησ
Το έργο δεν το είδανε ποτέ απ’ την αρχή
Είδαν μονάχα μια μορφή κι αυτήν απ’ τη σκιά τησ
Που ανάμεσα μασ έμεινε σκιά παντοτινή

Στη μέση τησ παράστασησ κλείσαμε την αυλαία
Χάθηκαν μεσ στα λόγια τουσ οι πρωταγωνιστέσ
Τώρα το έργο παίζεται αλλού αλλιώσ κι ωραία
Το έργο εμείσ που γράψαμε για τ’ αύριο και το χθεσ

Αυτοί που χειροκρότησαν το τέλοσ μιασ αγάπησ
Το έργο δεν το είδανε ποτέ απ’ την αρχή
Είδαν μονάχα μια μορφή κι αυτήν απ’ τη σκιά τησ
Που ανάμεσα μασ έμεινε σκιά παντοτινή