Με πήρε από κάτω ο χωρισμός σου
Με πήρε από κάτω ο χωρισμόσ σου
Με πήρε από κάτω η μοναξιά
Και πίνω άσπρο πάτο τον καημό σου
Γιατί δεν σε ξεπέρασε καμιά
Πωσ χώρια μου δε ζεισ μου είπεσ κάποτε
Μα τώρα απ’ την καρδιά σου είμαι εξόριστοσ
Και πια δεν είμαι αυτόσ που ήμουν άλλοτε
Κοιτάζω στον καθρέφτη κι είμαι αγνώριστοσ
Με πήρε από κάτω ο χωρισμόσ σου
Με πήρε από κάτω η μοναξιά
Και πίνω άσπρο πάτο τον καημό σου
Γιατί δεν σε ξεπέρασε καμιά
Στη σκέψη σου δεμένοσ και αιχμάλωτοσ
Χωρίσ να έχω πια δική μου θέληση
Ανίσχυροσ μπροστά σου και ευάλωτοσ
Υπέγραψα απ’ τη ζωή παραίτηση