Ine Kati Laika

Τετάρτη βράδυ σιγοβρέχει μοναξιέσ
Τσιγάρο ο πόνοσ και τραβάω ρουφηξιέσ
Παραπονιέται στα ηχεία η μουσική
Παραίσθηση μου φανερώνεσαι κι εκεί

Αν μ' αγάπησεσ λιγάκι κατά βάθοσ
Εμφανίσου μια φορά πραγματικά
Το τέλοσ τ' άντεξα αλλά δεν είμαι βράχοσ
Και δακρύζω που και που με λαϊκά

Είναι κάτι λαϊκά με κάτι στίχουσ
Που μου καίνε την καρδιά
Ραγίζουν τοίχουσ
Λέξη λέξη σου 'χουν πει παράπονά μου
Που επέλεξεσ να ζήσεισ μακριά μου
Είναι κάτι λαϊκά που πετυχαίνω
Σε σταθμούσ του ραδιοφώνου και πεθαίνω
Και με πιάνει ξαφνικά μια στενοχώρια
Λεσ και γράφτηκαν για μασ
Που ζούμε χώρια
Είναι κάτι λαϊκά

Μοναστηράκι αναφιώτικα μετά
Για να δει η θλίψη μεσ τα φώτα τα σβηστά
Κι αφού στ' αλήθεια δεν σ' αγγίζω στο κορμί
Σκορπίζω στάχτη στου αέρα την ορμή

Αν δεν σου έλειψε στιγμή η αγκαλιά μου
Ούτε λέξη να μη πούμε τελικά
Τ' ανομολόγητα βαθιά αισθήματά μου
Με τραγούδια θα στα λέω λαϊκά

Είναι κάτι λαϊκά με κάτι στίχουσ
Που μου καίνε την καρδιά
Ραγίζουν τοίχουσ
Λέξη λέξη σου 'χουν πει παράπονά μου
Που επέλεξεσ να ζήσεισ μακριά μου
Είναι κάτι λαϊκά που πετυχαίνω
Σε σταθμούσ του ραδιοφώνου και πεθαίνω
Και με πιάνει ξαφνικά μια στενοχώρια
Λεσ και γράφτηκαν για μασ
Που ζούμε χώρια
Είναι κάτι λαϊκά