Η αγάπη γυναίκα που κλαίει

Η αγάπη γυναίκα
Που κλαίει στο δρόμο χαμένη
Με σβησμένο φανάρι
Στα λασπόνερα παραπατά
Η αγάπη γυναίκα
Μια ζητιάνα από σπίτι διωγμένη
Κλεισμένεσ πόρτεσ χτυπάει
Και να τησ ανοίξουν ζητά

Και εμείσ οι δυο σ’ ένα σπίτι κλειστό
Να ρωτάμε ακόμα ποιοσ φταίει
Και η αγάπη μονάχη απ’ έξω
Απ’ την πόρτα μασ κλαίει

Η αγάπη γυναίκα
Που κλαίει στο δρόμο χαμένη
Είναι ο ίδιοσ ο πόνοσ
Με τα φώτα σβηστά
Η αγάπη γυναίκα
Με τη νύχτα στουσ ώμουσ ριγμένη
Είναι ένα σπίρτο καμένο
Που θέλει να ανάψει φωτιά

Και εμείσ οι δυο σ’ ένα σπίτι κλειστό
Να ρωτάμε ακόμα ποιοσ φταίει
Και η αγάπη μονάχη απ’ έξω
Απ’ την πόρτα μασ κλαίει