Τα σημάδια του χρόνου

Ξένοσ με άδειο από λόγια το κεφάλι
Και με φίλουσ που κουράστηκαν θαρρώ
Βουητό από μελίσσι στο κεφάλι
Αδιάφορεσ εικόνεσ συναντώ

Τα σημάδια στον καθρέφτη που μου άφησε ο χρόνοσ
Δεν τα σβήνουνε ταινίεσ πλαστικέσ
Τα εισιτήρια παλιώσαν μα είν’ αργά δε μετανιώνω
Που δεν πρόλαβα να κάνω ότι θεσ

Σ’ ένα τόπο που η παγίδα περιμένει
Με τα δίχτυα τ’ απλωμένα τησ παντού
Η ανάσα των περίεργων με κουφαίνει
Έπρεπε να είχα φύγει προ πολλού