โลกนี้คือละคร

โลกนี้นี่ดูยิ่งดูยอกย้อน
เปรียบเหมือนละคร
ถึงบทเมื่อตอนเร้าใจ
บทบาทลีลาแตกต่างกันไป
ถึงสูงเพียงใด
ต่างจบลงไปเหมือนกัน

เกิดมาต้องตายร่างกายผุพัง
ผู้คนเขาชัง
คิดยิ่งระวังไหวหวั่น

ต่างเกิดกันมาร่วมโลกเดียวกัน
ถือผิวชังพรรณ
บ้างเหยียดหยามกันเหลือเกิน

โลกนี้คือละคร
บทบาทบางตอน
ชีวิตยอกย้อนยับเยิน

ชีวิตบางคนรุ่งเรืองจำเริญ
แสนเพลิน
เหมือนเดินอยู่บนหนทางวิมาน

โลกนี้นี่ดูยิ่งดูเศร้าใจ
ชั่วชีวิตวัย
หมุนเปลี่ยนผันไป
เหมือนม่าน
ปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ
ครั้นแล้วไม่นาน
เปิดผ่านเป็นความ
เศร้าใจ

โลกนี้นี่ดูยิ่งดูเศร้าใจ
ชั่วชีวิตวัย
หมุนเปลี่ยนผันไป
เหมือนม่าน
ปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ
ครั้นแล้วไม่นาน
เปิดผ่านเป็นความ
เศร้าใจ