รอ

ถ้าเธอมีหัวใจเหมือนฉันสักหน่อย
เธอคงไม่ปล่อยให้ฉันต้องคอยอย่างนี้
เธอคงมองซึ้งถึงไมตรี
เธอคงมองซึ้งถึงความหวังดีที่มีเรื่อยมา

สู้รอรอแล้วรอแล้วรอไม่สิ้น
รอจนใกล้ดับถมทับแผ่นดินแผ่นฟ้า
เธอมองไม่ซึ้งถึงสายตา
เธอมองไม่ซึ้งถึงความบูชา
ว่าฉันศรัทธาเพียงใด

น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน
แต่หัวใจอ่อนอ่อนของเธอทำด้วยสิ่งใด
ช่างไม่สะทกสะท้านสะเทือนเหมือนหัวใจ
ช่างไม่หวั่นไหวว่าใครเขารักเขารอ

สิ้นลมลมหายใจของฉันเมื่อไหร่
เธอคงจะต้องได้รู้ว่าใครเฝ้าง้อ
ใครกันมีรักมีรักเพียงพอ
ใครกันรอแล้วและยังเฝ้ารอ
เขารอ เขารอ เขารอ เขารอ

สิ้นลมลมหายใจของฉันเมื่อไหร่
เธอคงจะต้องได้รู้ว่าใครเฝ้าง้อ
ใครกันมีรักมีรักเพียงพอ
ใครกันรอแล้วและยังเฝ้ารอ
เขารอ เขารอ เขารอ เขารอ