Μ' όλη τη φτώχεια μου

Μ' όλη τη φτώχεια μου σε πήρα να σε σώσω
Κι από τον δρόμο τον κακό να σε γλιτώσω
Τα όνειρά μου όμωσ σβήσαν μια βραδιά
Κι έγιναν φίδια και μου τρώνε την καρδιά

Σ' αυτόν τον κόσμο μόνο εσέναν αγαπούσα
Και δε με πείραζε ακόμα κι αν πεινούσα
Περιφρονούσα κάθε ξένη αγκαλιά
Μα εσύ μου σκάρωσεσ προχθέσ βρωμοδουλειά

Μ' όλη τη φτώχεια μου σε πήρα να σε σώσω
Κι από τον κόσμο τον κακό να σε γλιτώσω
Τώρα να φύγεισ και μην παραπονεθείσ
Γιατί όπωσ έστρωσεσ έτσι θα κοιμηθείσ