Πανσέληνος νύχτα
Κοντεύουνε μεσάνυχτα η νύχτα θολώνει το νου
Το κεφάλι μου αδειάζει η σελήνη μου κλείνει το μάτι
Σαράντα δύο κύματα και μάγοι ενόσ άλλου καιρού
Σε χορό με καλούν μια γυναίκα με τραβάει στο κρεβάτι
Μια άγνωστη παλίρροια με παίρνει από δω και με πάει
Στου διαβόλου τη μάνα που θέλει λέει να με γνωρίσει
Και το μυαλό μου έρχεται με δύναμη και κολλάει
Στησ ζωήσ μου το κάγκελο και στου μέλλοντοσ την άγρια φύση
Τι να σου κάνω μάτια μου μου λέει ένασ τύποσ χλωμόσ
Με αφτιά που πετάνε με κόκκινη μπέρτα και γένι
Εδώ σ’ αυτή την κόλαση εγώ είμαι ο αρχηγόσ
Στο βασίλειο αυτό ζωντανόσ κανένασ δεν βγαίνει
Εσύ δεν ήσουν πλάι μου ούτε γνωστόσ πουθενά
Μια λευκή σημαιούλα σηκώνω και ουρλιάζω φοβάμαι
Και τότε άγγελοσ θεού με παίρνει και κοντά του με πάει
Μα το φωσ με τυφλώνει τη φωνή του μονάχα θυμάμαι
Τι να σου κάνω μάτια μου μου λέει κι αυτή η φωνή
Ότι είχα να πω σου το είπα εκεί κάτω λυπάμαι
Εδώ είναι παράδεισοσ και δε χωράσ δηλαδή
Θάναι η πόρτα κλειστή και απ’ έξω συνέχεια θάσαι
Ξυπνάω απ’ το λήθαργο δεν ακούω καμία φωνή
Ξημερώνει η μέρα εφιάλτησ θα ήταν γελάω
Μια νύχτα με πανσέληνο ξεπλήρωσα δηλαδή
Δοκιμάζοντασ πάλι μοναχόσ με ποτό και τσιγάρο
Τι να σου κάνω μάτια μου μου λέει ένασ τύποσ χλωμόσ
Με αφτιά που πετάνε με κόκκινη μπέρτα και γένι
Εδώ σ’ αυτή την κόλαση εγώ είμαι ο αρχηγόσ
Στο βασίλειο αυτό ζωντανόσ κανένασ δεν βγαίνει