Σκοτεινό ποτάμι
Τησ ζωήσ μασ το μακρύ ποτάμι
Κύλησε και έφτασε ωσ εδώ
Σαν το φίδι στρίβει κύκλουσ κάνει
Σκύβω πάνω απ' το νερό να δω
Βλέπω μέσα φύτρωσαν σμαράγδια
Στου βυθού την άγρια αγκαλιά
Πάνω μένει η καρδιά μου άδεια
Να τη συντροφεύουν τα πουλιά
Χρόνια φύτρωσαν αγκάθια φράχτεσ
Μια όχθη εγώ και μία εσύ
Πότε ανταριάζουν καταρράκτεσ
Πότε ξεπροβάλλει ένα νησί
Σμίγουν τα κορμιά μασ μεσ στη δίνη
Ξαφνικά φουσκώνουν τα νερά
Πόση απ' τη ζωή καθένασ δίνει
Να κυλάει το ρεύμα σταθερά
Κι αν το δω απ' τησ πηγήσ το βράχο
Να ριχτεί στη θάλασσα βαριά
Θα μου φτάνει αγάπη μου που θα ‘χω
Στο ποτάμι αφήσει την καρδιά