Τα είδωλα

Σ’ένα σπίτι με είδωλα και θεούσ ξεχασμένουσ
Συντροφιά τουσ με άφησεσ να γυρνώ σαν χαμένοσ
Σ’ένα σπίτι με είδωλα που εσύ είχεσ φτιάξει
Τη ζωή μου τη δίκασεσ μέσα εκεί να περάσει

Σε ρωτάω γιατί κι απαντάει η σιωπή σου
Αφού τώρα εσύ σ’άλλο στρώμα πλαγιάζεισ
Σε ρωτάω γιατί κι απαντάει η σιωπή σου
Πεσ μου τώρα τι θεσ τι ζητάσ στη ζωή σου

Σ’ένα σπίτι με είδωλα και γεμάτο ενθύμια
Απροστάτευτο μ’άφησεσ σαν παιδί μεσ στα αγρίμια
Σ’ένα σπίτι με είδωλα που εσύ είχεσ φτιάξει
Τη ζωή μου τη δίκασεσ μέσα εκεί να περάσει

Σε ρωτάω γιατί κι απαντάει η σιωπή σου
Αφού τώρα εσύ σ’άλλο στρώμα πλαγιάζεισ
Σε ρωτάω γιατί κι απαντάει η σιωπή σου
Πεσ μου τώρα τι θεσ τι ζητάσ στη ζωή σου