คนแบกเป้ [โอท็อป]

จะแบกเป้ข้ามภูผา พงพนาอย่าหมายขวางกั้น
จะไปให้ถึงฝั่งแสงตะวัน ณ ที่แห่งนั้นที่มีผองเรา สดใสดอกไม้ผีเสื้อ

จะแบกเป้ข้ามถนน ไปสู่ชนรอการกอบเกื้อ
เอาดวงใจผองเราเอื้อเฟื้อ เป็นดั่งเรือข้ามลำน้ำเชี่ยว แบ่งเบาความทุกข์ระทม
ก้มลงจูบแผ่นดินแม่ อบอุ่นแท้ปานสองแก้ม
ที่เปรอะยิ้มและแววตาปรารถนาอันใสซื่อ เธอคือพลังยิ่งใหญ่

จะแบกเป้สู้ชีวิต ถึงฟ้าลิขิตให้เราเป็นไป
จะฝืนลมต้านพายุร้าย ตราบชีพวายก็ยังมั่นคง ทรนงของคนแบกเป้
ก้มลงจูบแผ่นดินแม่ อบอุ่นแท้ปานสองแก้ม
ที่เปรอะยิ้มและแววตาปรารถนาอันใสซื่อ เธอคือพลังยิ่งใหญ่

จะแบกเป้สู้ชีวิต ถึงฟ้าลิขิตให้เราเป็นไป
จะฝืนลมต้านพายุร้าย ตราบชีพวายก็ยังมั่นคง ทรนงของคนแบกเป้