ผู้เสียสละ

ใช่ฟ้าบันดาลให้เธอเป็นคู่ของพี่
ฟ้าสร้างให้น้องพี่นี้รักมีเพียงชั่วหวานชื่น
พี่แสนรักแสนห่วงและหวงทุกคืน
ขอให้รักรวยรื่นเหมือนรักพี่เถิดดวงใจ

ด้วยเขาเป็นเพื่อนร่วมคำสาบานของพี่
น้ำใจเขานั้นช่างดีสมที่จะครองน้องได้
อย่าได้คิดและห่วงพี่นะดวงใจ
จะขอเจอะกันชาติใหม่ชาตินี้พี่ต้องขอลา

พี่มีกรรมทำไว้แต่ปางก่อน
จึงได้ตามมาย้อนให้พี่จากกานดา
เธอทั้งสองเปรียบเหมือนดั่งดวงดารา
ควรแล้วที่เกี่ยวกิ่งฟ้าอย่าโน้มลงมาจะหมองไหม้

ไปเถิดทั้งคู่ไปสู่ประตูสวรรค์
น้ำสังข์จะหลั่งลงพลันด้วยมือพี่หลั่งรดให้
ไปสู่เรือนหอที่เฝ้ารอรับดวงใจ
ชาตินี้พี่จำจากไกล สู่แดนแห่งรสพระธรรม

ไปเถิดทั้งคู่ไปสู่ประตูสวรรค์
น้ำสังข์จะหลั่งลงพลันด้วยมือพี่หลั่งรดให้
ไปสู่เรือนหอที่เฝ้ารอรับดวงใจ
ชาตินี้พี่จำจากไกล สู่แดนแห่งรสพระธรรม