วิหคพลัดถิ่น

เมื่อแดนดินแม่กันดาร
จิตวิญญาณของก๋งล่องลอย
เก็บเสื่อหมอนของใช้นิดหน่อย
เจ้านกน้อยโผบินจากรัง

ฝ่าคลื่นลม ภูเขา ทะเล
ขึ้นสำเภาที่ใกล้จะพัง
สร้างชีวิตใหม่โพ้นฟากฝั่ง
คือความหวังของจีนสยาม

เช้าจรดเย็น หนักเข็ญเท่าใด
ขอข้าวเพียงหนึ่งชาม
ข้าวและน้ำที่กินทุกคำ
จดจำสำนึกคุณ

หลากธรรมเนียมหลายที่มา
กี่ภาษาเชื้อชาติใด ใด
ฟากฝั่งฝายังผืนดินไทย
ย่อมเป็นไทย ผองไทยทั้งสิ้น

เกิดจากแดนแคว้นเมืองไกล
หากวันใดไร้สิ้นชีวิน
อยากฝากกายวิหคพลัดถิ่น
ใต้แผ่นดิน บ้านเมืองแห่งนี้

ทุกชีวิตทำมาหากิน
บนแผ่นดินสยาม
ข้าวและน้ำที่กินทุกคำ
จดจำสำนึกคุณ

หลากธรรมเนียมหลายที่มา
กี่ภาษาเชื้อชาติใด ใด
ฟากฝั่งฝายังผืนดินไทย
ย่อมเป็นไทย ผองไทยทั้งสิ้น

เกิดจากแดนแคว้นเมืองไกล
หากวันใดไร้สิ้นชีวิน
อยากฝากกายวิหคพลัดถิ่น
ใต้แผ่นดินพระเจ้าอยู่หัว
จดจำสำนึกคุณ