Delirirken

Sırrım ayan beyan gel de şimdi dayan
Kar ortasındayım tenim alev
Ateş mümkünse saklan
Düşkün bir adamdan ne bulunmuş ki geriye
Bir avuç izmarit düşünme döndürürler deliye
Var olan seni bu inkarım sürmüyor geriye
İstesem de istemesem de
Gerçeklik düşüyor elime
Lakin hiza yok sakin bir izah
Yok bu ömre mizah yok
Silahşör olmuyorsan ceza çok
Keza kimsesizlerin halini kimler anlamaz
Ve anlamanı da beklemem defol her kimsen
Bana vermişler kendi ipimi
Gel diyorum gelmiyorum
Çekiyorum da olmuyor boynumdan gamlı yolum
Düzelmez sanmıyorum mutsuzluk sağlıyorum
Dünyama ağlıyorum boşuna bağırıyorum
Biliyorum ziyanı yok miadı dolduran benim
Sonunda dağılıyorum

Seninde ellerinde pişmanlıklar birikmiş
Ya belli ki dönülmez yerdesin
İnsanlıktan çıkmanın bir eşiği
Yokmuşçasına yaşadık
Tüm sınırlar üzerimize gelirken delirirken
Söyle yalnızlık sayılarla alakalı mı
Kaç ölüm gerek yalnız sayılmak için söyle

Mantıkla yaşanacaksa kalbe gerek yok artık
Sükut-u hayal nezaretim tebessümler ufaldı
Kaldırımlar bile benden çekinir çel aklımı
Dünyanın çivisi çıkana kadar
Söylenecek bu şarkı
Bu şehri kuşattım dört taraftan pus aldı
Kalbinden geriye kan aktı
Adımlarımdan pay aldın
Saldır ve al artık insanlık namı yararsız
İmzamı atarım alnına sen ben kadar yaşarsın
Ah lanet nereye baksam orada mihriban
Misali sarı saçların çözülmüyor illaki
Deliye dönen şu gönlümde
Bütün yollar karanlık çıkış yok zamansız
Aramak seni bir çocuğun
Hürriyetiyle binlerce arşın
Azalamayan mesafeler nedeni kederde artışın
Bundan bıktım yüzüm sana dönük tamamda bütün
Dünya bana karşı
Hiç kimse bana yanaşmasın bu kez taraflarız
Siz hepiniz olun Habil
Öldüğünden beri yalnızım
Yaşayan cansızım hep kahrolan bir gamsızım
Efkar sızım olmuş şakaklarımda uyanır ansızın
Bir kez de verin şu ellerime o vicdansızı
Benim de hakkım olmalı ki
Ben insanlığa aynayım
Gel de gör kendini bak gözlerimin kanından
Bir kaza gibi geçiyorum senin
Lanetli yanından ki
Kahrol ezberinde benim için bir
Damla şarap yok
Yanağın kenar yolları şehrin yürürüm karambol
Delinin zoruyum içime doğru
Akan o paranoyalarımın
Yüküyle yürüyorum bu savaş senin senaryon
Canımı almadıkça büyüyecek sızılar
Hislerimde üşüyecek çocuklarım hemde
Hiç doğamadan
Yeller hiç durmadan esti benden
Olmaz daha insan
Ne halin varsa gör dediler sanki tanımadan

Ölüm var bil ki ölüm var
Nereye gidersen git hangi şehri seversen sev
Bil ki ölüm var
Bir kızıllık göreceksin gökyüzünde
O benim göğüs kafesimin rengidir
Bir kızıllık göreceksin eninde sonunda
Bil ki orada ölüm var