4.Kural
AHMET KAYA, ORHAN KOTAN
Sürdük geceye yıldızları
Işıktan yollar döşedik
Ve damla damla erirken yıldızlarımız
Toprak damlı evlerde umut sönerken
Başladık yeniden güneşten döllenmeye
Issız bir acıya bin süngü birden batarken
Yıkılanlar oldu bu sıra, korku
Çürümüş bir beyin olarak
Kafalarda yatarken
Dağ başlarında kurşunlandılar
Doğan bir çocuğa armağan oldu adları
Unutuldular, korkuları unutulmadı
Kent yorgunu paslı bir alkol gecesine
Kitaptan, katliam gibi korkan general gecelerine
Radyolara, radarlara, ajans haberlerine
Ve, burjuva düşlerine yıkıldılar
Dağlar bir acılı masaldır artık
Ve üniversite
Kan davalarından arta kalan bir feodaldir
Gelinler ağlayarak girer gerdeğe
Türkü söylemesini bilmez çocuklar
Gözlerim bin yaşında evliya türbeleri
Sen yoksun diye