Dronken ochtendkade

Ik ben dronken, dat is goed. Gisteren was ik 't ook, dat was ook goed.
Hé, 'n ster, 'n ster. Kijk dan daar, 'n ster!
Was 't whisky of was 't wijn? Uh, lekker wel, whisky met wijn. Hé, 't is
de maan, de maan. Kijk dan daar... maan.

Ik ga naar het water, achter het spoor, wacht op de komst van het licht.
De zwarte boten vluchten ervoor, maar ik, ik vang 't op m'n gezicht.
Ik zuig aan de zon, 't is allemaal geleend. Toch is 't mooi, ik vind 't
mooi, mooi en vreemd.

Ben ik eenzaam of valt 't mee? Ik ben wel eenzaam ja, maar 't valt mee.
Ik ken die vrouw... Hoe heet ze ook weer? Ik weet 't niet meer.
Maar ik kan lachen, soms lach ik hard. Ik moet zo lachen dan, 't klinkt
heel hard. Als ik haar straat wist, zou ik gaan, voor haar raam gaan
staan.

Wat kwam ik hier gisteren ook alweer doen? Er zat iets geks in m'n kop. Ik
moest in één keer janken toen. En toen hield 't weer op.
Ik zuig aan de zon, 't is allemaal geleend. Toch is 't mooi, ik vind 't
mooi, mooi en vreemd.

Moet ik dromen of droom ik al? Ik heb nog geen droom gezien of ik droom 'm
al. 't Is van water, 't is van damp... damp. Zal ik roepen? Of weten ze
't al? Gisteren riep ik ook. Oh, dan weten ze 't al. 't Is geen water,
't is geen damp... damp.

Ik vreet de gaten uit de lucht, voel m'n kwaaie tekort. Alsof de lichthond
in me zucht en ik nog niet lichter wordt.
Ik zuig aan de zon, 't is allemaal geleend. Toch is 't mooi, ik vind 't
mooi, mooi en vreemd.