Edgar Allan Poe

Φωτογραφία στον τοίχο
Κραυγή με δίχωσ ήχο
Κοράκι πεθαμένο
Σοκάκι στοιχειωμένο

Τα μάτια του δυο δρόμοι
Κι όσο κοιτάει νυχτώνει
Κατάμαυρη θητεία
Κλεμμένη αμαρτία

Φωνή και δυναμώνει
Ο χρόνοσ που τελειώνει
Γιορτή που αγριεύει
Δωμάτιο που στενεύει

Τη σκοτεινή τη μαύρη μου
Την όψη χάρισε μου
Κι αν δεν την αγαπήσω
Πώσ θεσ να τη νικήσω

Με τισ φωνέσ που άκουγεσ
Στον ύπνο μίλησέ μου
Καταραμένε φίλε μου
Κι άγιε αδελφέ μου

Σ' ένα σκυλί πνιγμένο
Το μυστικό κρυμμένο
Δυο λίρεσ η αλήθεια
Και τρεισ τα παραμύθια

Εφιάλτεσ τα όνειρά του
Μηνύματα θανάτου
Δυο μαύρα περιστέρια
Του μάτωσαν τα χέρια

Αίμα και τα γραφτά του
Μα πότισαν κρυφά του
Τησ ομορφιάσ τη γλάστρα
Για να φυτρώσουν τ' άστρα

Τη σκοτεινή τη μαύρη μου
Την όψη χάρισέ μου
Κι αν δεν την αγαπήσω
Πώσ θεσ να τη νικήσω

Με τισ φωνέσ που άκουγεσ
Στον ύπνο μίλησέ μου
Καταραμένε φίλε μου
Κι άγιε αδελφέ μου