Έχω μια λέξη

Έχω μια λέξη για να πω
Μα είναι το στόμα μου κλειστό
Και την κρατάω μέσα μου
Να μεγαλώνει
Γύρω μου απλώνει
Το φιλοθεάμον μου κενό
Σ' ένα μονόλογο παλιό
Ένα μεγάλο βόδι μου πατάει τη γλώσσα
Ψυχή μου κλώσα
Μου είχεσ πει κάποια φορά
Μέσα στα λόγια το πολλά
Πωσ πριν κατέβουμε στη γη είμαστ' αστέρια
Σπασμένα χέρια
Τώρα μου δίνεισ να πιαστώ
Και το μικρό μου εαυτό
Μέχρι την άλλη μου ζωή θα ξεπουλάω
Σε ποιον χρωστάω

Σε ποιον τη λέξη μου να πω
Και ποιου το χέρι τρυφερά θα την κρατήσει
Που έχω ζήσει
Σε τίνοσ τ' όνειρο να μπω
Μια λέξη μόνο να του πω και να το σκάσω
Αχ να ξεχάσω

Λέγαν σαν ήμουνα μικρόσ
Πωσ είν' ο κόσμοσ σκοτεινόσ
Μ' από τα φώτα τα πολλά πώσ έχω λιώσει
Έχω πληρώσει
Έδωσα χώμα και νερό
Μήπωσ σωθεί ότι ακριβό έχω γνωρίσει
Και ότι γνήσιο έχω ζήσει
Έχω ξοφλήσει

Έχω μια λέξη για να πω
Μα είναι το στόμα μου κλειστό
Και την κρατάω μέσα μου
Να μεγαλώνει
Και με σκοτώνει
Σ' έναν ισόβιο τοκετό
Το να μου μέροσ το κρυφό
Και νιώθω μέσα απ' τη βαθιά μου εγκυμοσύνη
Αυτό που φτύνει η τεχνητή μασ νοημοσύνη
Ευγνωμοσύνη