Χαράματα
LINA NIKOLAKOPOULOU, NIKOS ANDIPAS
Ξύπναγα πρωί χαράματα
Σταζαν του θεού τα κλάματα
Δάκρυα τρυφερά βελούδινα
Έφτιαχνα καφέ και του 'δινα
Αγάπη μου αστέρι μου φεγγάρι μου
Σε λίγο θα ξημέρωνεσ για χάρη μου
Στη γη ο πετεινόσ τρελό μεγάφωνο
Σε θέλω κι ο ουρανόσ με αφήνει άφωνο
Έβρεχε η βροχή βρεχόμουνα
Όσο ανησυχείσ θα 'ρχόμουνα
Ξόβεργα η ζωή και πιάστηκα
Από σ’ αγαπώ κρεμάστηκα
Αγάπη μου αστέρι μου φεγγάρι μου
Σε λίγο πωσ θα νύχτωνεσ για χάρη μου
Την πείνα τουσ τ’ αγρίμια να χορτάσουνε
Και μέσα απ’ την ασχήμια αυτή ν’ αγιάσουμε
Αγάπη μου αστέρι μου φεγγάρι μου
Σε λίγο θα ξημέρωνεσ για χάρη μου
Ζεστό το ευχαριστώ στον ουρανίσκο μου
Τον ήλιο σου που μου 'δωσεσ στον ίσκιο μου