Δειλινά στη Σπάρτη

Τα χελιδόνια τ’ αναπλιού
Περνούν απ’ τισ μυκήνεσ
Κι εσύ που μοιάζεισ με φωτιά
Μού 'καψεσ όπωσ τα χαρτιά
Στην κόρινθο τισ μέρεσ μου
Και κάπου αλλού τουσ μήνεσ

Όταν φέρνει ο αγέρασ
Μυρωδιέσ κι αρώματα
Κάποιοσ μέσα στ’ όνειρό του
Κλαίει τα ξημερώματα

Τα περιστέρια του μαγιού
Χάνονται μέσ’ στο χάρτη
Κι εσύ σαν φίδι που γλιστρά
Τα βράδια μέσα στο μυστρά
Στα χρόνια μου βάζεισ φωτιά
Τα δειλινά στη σπάρτη

Όταν φέρνει ο αγέρασ
Μυρωδιέσ κι αρώματα
Κάποιοσ μέσα στ’ όνειρό του
Κλαίει τα ξημερώματα