Οι δρόμοι σε γέλασαν

Στα μάτια σου πέφτει βαρειά συννεφιά
Νυχτώνει στο σπίτι στουσ δρόμουσ στα πάρκα
Κι εσύ φεύγεισ μόνοσ μεσ στην παγωνιά
Για τόπουσ που ανθίζει μονάχα η χαρά

Οι δρόμοι σε γέλασαν σε πήγαν αλλού
Βαρύ το παράπονο σε πνίγει παντού
Κανείσ δε σου μίλησε και δε σε ζυγώνει
Κι αυτό που ονειρεύτηκεσ αργά σε σκοτώνει

Χαμένεσ οι νύχτεσ που πέρασε εδώ
Στην πόρτα μου άστρο σβηστό τ’ όνομά σου
Σε ποιο σταυροδρόμι του κόσμου να 'ρθω
Καθώσ θα διαβαίνεισ τραγούδι να πω

Οι δρόμοι σε γέλασαν σε πήγαν αλλού
Βαρύ το παράπονο σε πνίγει παντού
Κανείσ δε σου μίλησε και δε σε ζυγώνει
Κι αυτό που ονειρεύτηκεσ αργά σε σκοτώνει