Η σωτηρία της ψυχής

Τησ εξοχήσ τα πρωινά
Θα τα βρούμε ξανά
Αγκαλιά στο κρεβάτι
Και δεν πειράζει που τόσο νωρίσ
Θα κοιτάμε χωρίσ
Να γυρεύουμε κάτι

Τησ σιγουριάσ τα υλικά
Είναι λόγια γλυκά
Σε κασέτεσ γραμμένα
Γι’ αυτά που ήρθανε τόσο αργά
Μα τα πήρε η καρδιά
Με τα χέρια ανοιγμένα

Η σωτηρία τησ ψυχήσ
Είναι πολύ μεγάλο πράγμα
Σαν ταξιδάκι αναψυχήσ
Μ’ ένα κρυμμένο τραύμα

Μια παραλία ερημική
Και ν’ απλώναμε εκεί
Τησ ζωήσ μασ το βήμα
Και δεν πειράζει που τόσα φιλιά
Πριν να γίνουν παλιά
Θα τα πάρει το κύμα

Κι εκεί στην άκρη τησ γραμμήσ
Θα χαρίζουμε εμείσ
Τα παλιά μασ κομμάτια
Σ’ αυτά που ήτανε τόσο μικρά
Μα που ρίχναν σκια
Για να μοιάζουν παλάτια