Τα 2 παλτά
Που λεσ φορούσα δυο παλτά
Τόνα καλά τ' άλλο ριχτά
Τα δυο συγχρόνωσ
Και περπατούσα στο βοριά
Μονάχοσ δίχωσ σιγουριά
Γιατί έχει τίμημα βαρύ
Του πόθου ο χρόνοσ
Τα δυο συγχρόνωσ
Όταν το χιόνι είναι πολύ
Με δυο παλτά δεν είν' τρελοί
Όσοι γυρνάνε
Μα σα θα 'ρθει καλοκαιριά
Τα ρούχα ετούτα είναι βαριά
Σου μοιάζει η τύχη ανηφοριά
Κι άστα να πάνε
Τα δυο συγχρόνωσ
Που λεσ θα πάρω ένα καρφί
Κι έτσι ψαχτά με την αφή
Θα το καρφώσω
Μιασ κι έτσι κάνουν οι σοφοί
Που αναζητούν την κορυφή
Τα δυο μου ανθρώπινα παλτά
Να του φορτώσω
Για να γλιτώσω