Καημός της φυσαρμόνικας

Όνειρο που φεύγει ειν' η ζωή
Μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ

Έρχεσαι πάντα το βράδυ μελαγχολικά
Σαν το στερνό το τρένο του χειμώνα
Η καρδιά μου χιονισμένη στέπα ερημική
Προσμένει τον καημό σου και σε καρτερεί

Έρχεσαι και δε σωπαίνεισ μέσα από τη στάχτη
Μια φωτιά γυρεύεισ κι όλο φεύγεισ
Τριγυρνάσ μέσα στη νύχτα φάντασμα ωχρό
Τησ προσμονήσ μου μαύρο πουλί ερημικό

Όνειρο που φεύγει ειν η ζωή
Μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ

Έρχεσαι και δε σωπαίνεισ μέσα από τη στάχτη
Μια φωτιά γυρεύεισ κι όλο φεύγεισ
Τριγυρνάσ μέσα στη νύχτα φάντασμα ωχρό
Τησ προσμονήσ μου μαύρο πουλί ερημικό

Κι όπωσ έρχεσαι έτσι φεύγεισ έτσι απρόσμενα
Αγαπάσ μισείσ ξεχνάσ πλάνεσ μαζεύεισ
Μα η καρδιά μου χιονισμένη στέπα ερημική
Προσμένει τον καημό σου πάντα καρτερεί

Όνειρο που φεύγει ειν η ζωή
Μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ