Μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει

Μην κλαισ και μη λυπάσαι που βραδιάζει
Εμείσ που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η απονιά δε μασ τρομάζει
Εμείσ που ζούμε μοναχοί

Τα σπίτια είναι χαμηλά
Σαν έρημοι στρατώνεσ
Τα καλοκαίρια μασ μικρά
Κι ατέλειωτοι οι χειμώνεσ

Μην κλαισ και μη φοβάσαι το σκοτάδι
Εμείσ που ζήσαμε φτωχοί
Του κόσμου η βροχή δεν μασ τρομάζει
Θα έρθει και για μασ μια κυριακή

Τα σπίτια είναι χαμηλά
Σαν έρημοι στρατώνεσ
Τα καλοκαίρια μασ μικρά
Κι ατέλειωτοι οι χειμώνεσ