I Zoi Allios [Live]

Θέλω ν' άλλαζε η ζωή μαγικά ξανά να γινόμουνα
Το παιδί που υπήρξα παλιά που δε σε φοβόμουνα
Εγώ πια σημαδεύω καλά μα εσύ δε σκοτώνεσαι
Θα ρίξω στη δική μου καρδιά εκεί που όλο χώνεσαι
Αφού δε σκοτώνεσαι

Για μένα μοιάζει να 'ναι η αγάπη
Ένα ποτάμι που γλιστράει από πάνω μου
Στα δάκτυλα μια κλωστή που έχει χρόνια διαλυθεί
Μια απουσία στο κάθε πλάνο μου

Ο καιρόσ είναι καιρόσ θα προσπεράσει
Τη μοναξιά μου απ' το ταβάνι ωσ το πάτωμα
Δεν είσαι μπόρα να περάσει δεν είσαι θύελλα να κοπάσει
Είσαι το λάθοσ που αγάπησα παράτολμα

Θέλω ν' άλλαζε η ζωή μαγικά ξανά να γινόμουνα
Το παιδί που υπήρξα παλιά που δε σε φοβόμουνα
Εγώ πια σημαδεύω καλά μα εσύ δε σκοτώνεσαι
Θα ρίξω στη δική μου καρδιά εκεί που όλο χώνεσαι
Αφού δε σκοτώνεσαι

Για μένα είναι ένα κάτι η αγάπη
Μέσα στησ μνήμησ τα λουλούδια που σου άπλωσα
Κάποτε ήμουνα αλλιώσ έπεφτα με όνειρα στο φωσ
Και δε φοβόμουνα κανένα μα μεγάλωσα

Ο καιρόσ είναι καιρόσ θα προσπεράσει
Τη μοναξιά μου απ' το ταβάνι ωσ το πάτωμα
Δεν είσαι μπόρα να περάσει δεν είσαι θύελλα να κοπάσει
Είσαι το λάθοσ που αγάπησα παράτολμα

Θέλω ν' άλλαζε η ζωή μαγικά ξανά να γινόμουνα
Το παιδί που υπήρξα παλιά που δε σε φοβόμουνα
Εγώ πια σημαδεύω καλά μα εσύ δε σκοτώνεσαι
Θα ρίξω στη δική μου καρδιά εκεί που όλο χώνεσαι
Αφού δε σκοτώνεσαι