Atlantis

In de nacht Atlantis, er was geen ander plan
Iemand die je doet geloven dat
Hij maar passant is
Als iedere andere man, iedere andere man
In de nacht Atlantis
Zonk terug naar waar ik van kwam
Heel m'n geest tot de zon hem brandt
In de morgen kan ik er voor zorgen
Dat ze me horen tot de ondergang

In de nacht Atlantis, tot we zinken met wie
Blijven ook zonder belang
Al een tijdje on my mind, al secondes lang
Hoe kan het dat er een kant is
In iedereen die gesticht door angst is
En hoe blijf je ervoor niet bang
Als alles niet altijd en precies in balans is
Duiken onder ik heb deep love
Die erkenning erken ik niet
Het is liefde die vervalst is
Duiken onder voor als ik zelf wil zo lang
Overleven wel op wat er in ieder geval is
Heel m'n mind tot de hemel
Called is nog weinig zeker
Blijf gezegend dat ik geven kan
In de, in de nacht Atlantis
Ik wil alleen zijn, met mijn sane verstand
Als ik afgerekend wordt
Pak jij de steen in je hand?
Of kijk je of je mij verdedigen kan
Als je zegt wat je opgelegd is
Meen je het dan?
Of besef je nooit de reden ervan
(nooit de reden ervan)

In de nacht Atlantis, er was geen ander plan
Iemand die je doet geloven dat
Hij maar een passant is
Als iedere andere man, iedere andere man
In de nacht Atlantis
Zonk terug naar waar ik van kwam
Heel m'n geest tot de zon hem brandt
In de morgen kan ik er voor zorgen
Dat ze me horen tot de ondergang