Ο Γιάννης κι η Μαριώ

Τον γιάννη καμαρώστε
Που βγαίνει στο σεργιάνι
Με την κουτσή μαριώ του
Τον στραβαρίδη γιάννη

Φοράει καπέλο μαύρο
Καδένα όλο χρυσή
Τη μάρω από το χέρι
Περήφανα κρατεί

Τον γιάννη καμαρώστε
Που βγαίνει στο σεργιάνι
Με την κουτσή μαριώ του
Τον στραβαρίδη γιάννη

Περήφανη κοιλίτσα
Φουσκώνει τησ μαριώσ
Την φούσκωνε ο δράκοσ
Του γιάννη ο πρώτοσ γιοσ

Φορεί καπέλο μαύρο
Καδένα όλο χρυσή
Μπροστά κοιτάζει η μάρω
Κι ο γιάννησ δω κι εκεί

Γιάννη μπροστά σου κοίτα
Και μη στραβοθωρρείσ
Αυτήν την έχει ο μήτροσ
Κι εκείνη ο θοδωρήσ

Γιάννη στο σπίτι πάμε
Δεν βρίσκομαι καλά
Πράσινη πέφτει χάμω
Προφτάστε αγκομαχά

Φέρτε γιατρό του ρήγα
Του παλατιού μαμή
Χαλάλι τη μαριόγκα
Γλιτώστε το παιδί

Κι ουδέ παιδί γλιτώνουν
Κι η μάρω δε φελλά
Κλάψε που να βρεισ γιάννη
Κουτσή μαριώ ξανά