Το πέρα κάστρο

Όταν έρθεισ στο πέρα κάστρο
Θα 'μαι εκεί με τα κλειδιά στο χέρι
Δε θα ‘βρεισ πια το μονοπάτι
Για τον ουρανό

Το κλείσαν βάτα κι αγκαθιέσ
Κι από παντού το ζώσαν
Και μια σιωπή βαριά
Το κατοικεί

Όταν έρθεισ στο πέρα κάστρο
Θα 'μαι εκεί με τα κλειδιά στο χέρι
Δε θα βρεισ μήτε παπαρούνεσ
Και στάχυα χλωρά

Τα φτιάξαμε όλα στέφανα
Για τουσ χαμένουσ φίλουσ
Για τα θαμμένα
Όνειρα

Όταν έρθεισ στο πέρα κάστρο
Θα ‘μαι εκεί με τα κλειδιά στο χέρι
Θα έχεισ ότι απομένει
Απ' τον ουρανό

Μην κλάψεισ για τα όνειρα
Πάλι θε να φυτρώσουν
Σε δυο σε πέντε
Σε δέκα χρόνια

Όταν έρθεισ στο πέρα κάστρο
Θα 'μαι εκεί με τα κλειδιά στο χέρι
Έμαθα να περιμένω
Και δυο και πέντε
Και δέκα χρόνια

Μην κλάψεισ για τα όνειρα
Πάλι θε να φυτρώσουν
Σε δυο σε πέντε
Σε δέκα χρόνια