Με αγωνία πάντα ζούμε

Είν’ η ζωή μασ βάσανο
Μεγάλη τυραννία
Για μασ που γεννηθήκαμε
Φτωχοί στην κοινωνία

Μ’ αγωνία και φαρμάκια
Ζούμε πάντοτε εμείσ τα φτωχαδάκια

Από παιδιά μασ ρίξανε
Μέσα στη βιοπάλη
Κι απ’ τισ φουρτούνεσ τησ ζωήσ
Κανείσ δε θα μασ βγάλει

Μ’ αγωνία και φαρμάκια
Ζούμε πάντοτε εμείσ τα φτωχαδάκια

Για μασ η νύχτα δεν περνά
Αργεί να ξημερώσει
Κι η μέρα μόνο βάσανα
Και πίκρεσ θα μασ δώσει

Μ’ αγωνία και φαρμάκια
Ζούμε πάντοτε εμείσ τα φτωχαδάκια