Linienie

Mam osobne miejsce w duszy na emocje których nie chce
Strach ma wielkie oczy ale spójrz w nie to oślepnie
W szafie trzymaliśmy trupy ty w garderobie oddzielnej
Znów nie było mnie pół roku nawet kurwa mać nie tęsknie
Nie chce słuchać o miłości wolałbym to poczuć
Mam nadzieje że nie spodziewałaś się po mnie powrotu
Brzydzę się tym jaki byłem wtedy przeszedłem linienie
Już 23 rok na ziemi szukam ciągle siebie
Nagapiłem się dosłownie jak się morduje ambicje
I codziennie rano w lustrze obserwuje sprawcę zniszczeń
Ludzie nie dają od siebie wiele a chcą ciągle tylko więcej
Lecz ich wychudzone intelekty wpadły w anoreksje
Mój brat stworzył dla mnie bity i ożywił przez to serce
Które zakopałem szczelnie po tym piekle co przeszedłem
W chuju mam co myśli o tym stado robię swoje kropka
Podpisano Młody Baron resztę wyczytasz po oczach
Chcieli wmówić mi że przegram nie posiadam serca
Rozjebałem sześcian mój pozbieram go w częściach już
Nie potrafię przestać nienawidzę miejsca
Nienawidzę mieszkać w pandemonium
Mówiła że przegram nie posiadam serca
Życie nie potwierdza żyłem na krawędziach
Już nie potrafię przestać nienawidzę miejsca
Nie ma dla mnie miejsca już w pandemonium
Ta za mną czarne chmury z deszczem
Zbieraliśmy burze razem kto uzbiera więcej
Dziś mijam Cie w tłumie i nie poznajesz mnie w pędzie
Cóż chyba tak ma być albo duchem jestem
Ta ta za mną czarne chmury z deszczem
Zbieraliśmy burze razem kto uzbiera więcej
Dziś mijam Cie w tłumie i nie poznajesz mnie w pędzie

Cóż chyba tak ma być albo duchem jestem już już