Tot Je Weer Van Me Houdt

Ik heb al wat je zei
In m’n oren geknoopt
Dat je zei ’t is voorbij
Dat het leven zo loopt

Dat je mij niet meer mist
En dat ik moet verstaan
Dat vroeger vroeger was
Al besef ik dat dus nu maar pas

Dat het nooit meer zal zijn
Zoals het ooit was
Maar ik wil echt wel dat je weet
Dat je weet

Ik rij voor jou naar de maan
En parkeer me daar fout
Tot je mij weer ziet staan
Tot je weer van me houdt
En ik plak de planeet
Vol met post-its tot je weet
Alles laat me steenkoud
Tot je weer van me houdt
Tot je weer van me houdt

Ik hoop dat je beseft
Hoeveel schuld er jou treft
Je was alles voor mij
Maar dat is dus voorbij

Je zegt: zie je dan niet
Hoe anderen omgaan met verdriet
Maar ik ben die andere mensen niet
Ik ben tot niks meer in staat
Te triestig te kwaad
Maar ik wil echt wel dat je weet

Ik rij voor jou naar de maan
En parkeer me daar fout
Tot je mij weer ziet staan
Tot je weer van me houdt
En ik plak de planeet
Vol met post-its tot je weet
De planeet laat me koud
Tot je weer van me houdt

Ik verzin in tien talen
De mooiste woordenvloed
Woorden die je doen stralen
Nog meer dan je al doet
Ik koop een wondermooi pak friet
Met New Yorkse mayonaise
In een puntzak uit Madrid
En met een vorkje uit Parijs

Ik zorg dat heel de wereld ruikt
Naar jasmijn en abrikoos
En ik stuur je mijn hart
In een bol-punt-com doos
En ik plak de planeet
Vol met post-its tot je weet
De planeet laat me koud
Tot je weer van me houdt
Tot je weer van me houdt
Tot je weer van me houdt
Tot je weer van me houdt
Tot je weer van me houdt
Tot je weer van me houdt