Hikaye
MUHTAR CEM KARACA, CAHIT KULEBI
Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağacları yoktu
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz
Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz
Benim doğduğum köylerde
Şimal rüzgarları eserdi
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkiyalar basardı
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz
Benim doğduğum köylerde
İnsanlar gülmesini bilmezdi
Ben bu yüzden böyle naçar kalmışım
Güldür biraz
Sen Türkiyem gibi aydınlık ve güzelsin
Benim doğduğum köyler de güzeldi
Sen de anlat doğduğun yerleri
Anlat biraz
Anlat biraz
Anlat biraz
Anlat biraz