Kız Çocuğu
MEHMET NAZIM RAN, MUHTAR CEM KARACA
Kapıları çalan benim
Kapıları birer birer
Gözünüze görünemem
Gözünüze görünemem
Göze görünmez ölüler
Göze görünmez ölüler
Hiroşima'da öleli
Oluyor bir on yıl kadar
Yedi yaşında bir kızım
Yedi yaşında bir kızım
Büyümez ölü çocuklar
Büyümez ölü çocuklar
Saçlarım tutuştu önce
Gözlerim yandı kavruldu
Bir avuç kül oluverdim
Bir avuç kül oluverdim anam
Külüm havaya savruldu
Külüm havaya savruldu
Benim sizden kendim için
Hiçbir şey istediğim yok
Şeker bile yiyemez ki
Şeker bile yiyemez ki
Kağıt gibi yanan çocuk
Kağıt gibi yanan çocuk
Çalıyorum kapınızı
Teyze, amca, bir imza ver
Çocuklar öldürülmesin
Çocuklar öldürülmesin
Şeker de yiyebilsinler
Şeker de yiyebilsinler
Şeker de yiyebilsinler
Şeker de yiyebilsinler
Şeker de yiyebilsinler