Onder De Toren
Zij keek naar de sterren in het hart van haar dorpje
Hier bleef ze gevangen de stad trok haar aan
Zij hoorde van verre het lied dat haar lokte
Daar moest ze naartoe en heel snel hier vandaan
Van onder de toren een pleintje met bomen
En klokken die luiden voor bruiloft en rouw
Onder de toren waar winter en zomer
De paartjes gaan vrijen in het licht van de maan
Ze huurden een kamer vier muren wat meubels
Lawaai bij de buren en het tocht aan het raam
Maar wat kon dat geven de stad was haar leven
Dat vond ze opwindend en heel anders dan
Dan onder de toren een pleintje met bomen
En klokken die luiden voor bruiloft en rouw
Onder de toren waar winter en zomer
De paartjes gaan vrijen in het licht van de maan
Maar jachtig is’t leven voor mensen in steden
Geen tijd voor een vreemde hun wereld is druk
Ze miste haar jongen zen liefde zen zorgen
Ze schreven van van morgen wil jij me terug
Terug onder de toren een pleintje met bomen
En klokken die luiden voor bruiloft en rouw
Onder de toren waar winter en zomer
De paartjes gaan vrijen in het licht van de maan
La la la la la
Onder de toren een plaats om te dromen
De tijd is er stil blijven staan
En ‘t lijkt of z’is nooit weg gegaan