Στην υγειά της μνήμης

Πάντα μ' αρέσανε τα κόκκινα κρασιά
Που όλοι λεν πωσ όταν πίνουμε ξεχνάμε
Εμένα όμωσ μου θολώνουν την καρδιά
Κι αυτά που νόμιζα πωσ ξέχασα θυμάμαι

Στην υγειά τησ μνήμησ
Που θυμάται ακόμα
Όσα ξαναβλέπει
Στου κρασιού το χρώμα
Στην υγειά τησ μνήμησ
Που θυμάται ακόμα
Όλεσ τισ αγάπεσ
Που μασ 'κάναν λιώμα

Πάντα μ' αρέσανε τα κόκκινα κρασιά
Έχουν τη φλόγα τησ φωτιάσ όσο παλιώνουν
Με δυο σταγόνεσ σιγοκαίνε το μυαλό
Για να θυμάται όλα αυτά που δεν τελειώνουν